Πότε θ’αρθει εκείν” η μέρα
που θα δούμε στη στεριά
τα βαπόρια να μας φέρνουν
τη γλυκιά μας λευτεριά
***********************
Πότε θάρθουν να μας λύσουν
τα δεσμά μας τα βαρυά
και στης μάνας μας να μπούμε
την ολόθερμ” αγκαλιά
*****************
Πότε τέλος θε να ιδούμε
τη σημαία τη γλαυκή,
και στη Κύπρο που οι Άγγλοι
την κρατούνε γι” Αγγλική
************************
Λεύτερη να κυματίζη
και στης Κύπρου την ακτή
κι” αντί Αγγλο κυβερνήτη
Έλληνα διοικητή
**************
Αχ! Ας έρθ” εκείν” η μέρα
να χαρούμε πια και μεις
κι “αλλο τιποτα στο κόσμο
χρειαν δεν θ’αχει κανείς
*******************
Τότε πια δεν θα σκεφτούμε
να ριχτούμε στη φωτιά
για να σώσουμε αδέλφια
πουν” ακόμα στη σκλαβιά.
Υ.Γ. Προφανώς κάθε ποίημα το έχει γράψει κάποιος ποιητής. Η παράληψη αναφοράς των ονομάτων των πνευματικών δημιουργών, οφείλεται προφανώς σε άγνοια. Μετά χαράς θα θέλαμε να ξέρουμε όλοι μας τον πνευματικό δημιουργό κάθε ποιήματος και να τον τιμούμε.
Τα ποιήματα αυτά τραγουδήθηκαν ευρέως την εποχή του αγώνα και συνέβαλαν στην εξύψωση του αγωνιστικού φρονήματος του λαού μας.