Φεύγω στο πόλεμο γλυκιά μανούλα μου
αγκάλιασε με δώσμου την ευχή σου
θέλω γλυκιά να νοιώσω το φιλί σου
ποιος ξέρει μπορεί να είναι το στερνό,
ποιος ξέρει μπορεί να ειναι το στερνό
***********************
Κοίτα τα μάτια της πως ειν αδάκρυτα
και συ μου λες πως δεν κλαιώ στο χωρισμό σου,
όχι μανούλα μου να κλάψ’ ο γυιός σου
πικρά τον όρκο του τον ιερό
πικρά τον όρκο του τον ιερό
**************************************
Κι’ αν δεν γυρίσω πια μην κλάψεις μάνα μου,
κρύψε το πόνο σου και συλλογίσου
πως διάλεξε η πατρίδα το παιδί σου
για τον αιμα – αιματωμένο της βωμό
για τον αιμα – αιματωμένο της βωμό
Υ.Γ. Προφανώς κάθε ποίημα το έχει γράψει κάποιος ποιητής. Η παράληψη αναφοράς των ονοματων των πνευματικών δημιουργών, οφείλεται προφανώς σε άγνοια.
Μετα χαράς θα θέλαμε να ξερουμε όλοι μας τον πνευματικό δημιουργό κάθε ποιήματος και να τον τιμούμε.
Τα ποιήματα αυτά τραγουδήθηκαν ευρέως την εποχή του αγώνα και συνέβαλαν στην εξύψωση του αγωνιστικού φρονήματος του λαού μας