Με ιδιαίτερη ανησυχία και πόνο ψυχής παρακολουθούμε την οικονομική κρίση που ενέσκυψε στη μεγαλόνησο. Μια κρίση που βρήκε το νησί ανέτοιμο, να τη διαχειριστεί και να την αντιμετωπίσει.
Επί χρόνια , η πολιτική ηγεσία επέδειξε προφανή αμέλεια και εγκληματική αδιαφορία στην αντιμετώπιση των οικονομικών εξελίξεων . Οι τραπεζίτες αφέθηκαν ανεξέλεγκτοι να αεροβατούν, να πειραματίζονται και να ρισκάρουν τους κόπους και τους μόχθους του λαού μας. Τα golden boys αφεθησαν να εισπράττουν φανταστικά ποσά ως bonus ενώ αφρόνως οδηγούσαν το τραπεζικό σύστημα σε μια τρελλή πορεία προς το γκρημνό και το χάος αφ ενός επενδύοντας τεράστια ποσά σε ομόλογα – σκουπίδια και αφ ετέρου χορηγώντας ανεξέλεγκτα , άνευ όρων και περιορισμών δάνεια και πιστωτικές κάρτες σε αφερέγγυα πρόσωπα. Με σκανδαλώδη τρόπο δάνεια χαρίστηκαν σε “ημετέρους” σε κομματικές επιχειρήσεις και οργανώσεις. Όλα αυτά συνέβαιναν χωρίς καμμία συνέπεια και χωρίς αναζήτηση ευθυνών από τους αρμοδίους.
Το ίδιο το κράτος κατασπαταλούσε επιδεικτικά το δημόσιο χρήμα , σε δαπάνες πολυτελείας, σε παροχές προς ημετέρους , σε επιδόματα προς ασχέτους που απομίζούσαν ως παράσιτα το αίμα του κυπριακού λαού.
Τα δύο τελευταία χρόνια, μετά την καταστροφική έκρηξη στο Μαρί, με τις τραγικές απώλειες ανθρώπων και την οικονομική καταστροφή, η πολιτική και οικονομική ηγεσία του τόπου συνέχιζε να μην αντιλαμβάνεται το βάθος και την ένταση της οικονομικής κρίσης που μας έκρουε τη θύρα και συνέχιζε να ροκανίζει αμέριμνα το χρόνο.
Η μακρά προεκλογική περίοδος, συνέτεινε στην επιδείνωση της κατάστασης. Μετά τις προεδρικές εκλογές, ο λαός βρέθηκε αντιμέτωπος με τη λαίλαπα των οικονομικών εξελίξεων, βρέθηκε στο αδιέξοδο της τυφλής πολιτικής που ακολουθούσαν τα τελευταία χρόνια οι κυβερνώντες.
Ωμοιώθημε με τις μωρές παρθένες του ευαγγελίου. Τώρα είμαστε με τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι, αντιμέτωποι με τα αδιέξοδα στα οποία οδηγηθήκαμε, όμηροι των ξένων στους οποίους προσφύγαμε με ανοικτή παλάμη, ζητώντας βοήθεια και κατανόηση, αφελώς πιστευοντες ότι θα μας ανοίξουν απλόχερα τα ταμεία τους….
Ομως, δεν είναι ώρα για αναζήτηση πολιτικών ευθυνών. Ειναι ώρα ευθύνης για όλες τις πολιτικές δυνάμεις του τόπου, ώρα για συνεννόηση, για κοινή δράση, κοινή πορεία προς αναζήτηση λύσεων , για σύνταξη σχεδίων προς αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Ανησυχούμε γιατί η επαπειλούμενη οικονομική καταστροφή αποτελεί σαφή απειλή και για την ελευθερία και ανεξαρτησία της Κύπρου.
Κάνουμε έκκληση προς τα πολιτικά κόμματα να ομονοήσουν για τη σωτηρία του τόπου. Κάνουμε έκκληση προς τους πολίτες να δείξουν αυτοσυγκράτηση, αλληλοκατανόηση, και αλληλεγγύη μεταξύ τους.
Υπέρτατος νόμος ειναι η σωτηρία της πατρίδας για την ελευθερία της οποίας χύθηκαν ποταμοί αιμάτων. Είμαστε βέβαιοι ότι ο λαός θα επιδείξει τη φιλοπατρία απο την οποία διακατεχεται υποβαλλόμενος σε θυσίες ανάλογες με τις οικονομικές δυνάμεις εκάστου.